تـــــــــــــنــگـنـــای هـــوس
حـضــرت ظــر یــفــی  حـضــرت ظــر یــفــی

 

نوای لذ ت عشقم گریز وجدانم

 

هزار وسوسهء شوق در گریبا نم

 

به لذ ت دو جها نت برابر است عیشم

 

هزار نا لهء فرزند با د قربا  نم

 

مگو بهشت سزاوار زیر پا ی من ا ست

 

غرور شهوت شو قم سخن نمید ا نم

 

مزاحم است مرا هست وبود فر زندم

 

ود یر شد که زما د رشد ن پشیما نم

 

بیا ویکد می از این لجن رها یم کن

 

که من زمهر به فرزند خود گریزانم

 

غرور با دهء شوقم حکایت عشقم

 

ز د و د مان هوسها ی مست عریا نم

 

به یا د لذ ت آغوش لحظه میشمرم

 

بسا که  نا لهء فرزند بوده قربا نم

 

مرا بکا م هوس خوش بود شب د یدار

 

که شاد تر شوم آغوش را غزل خوانم

 

مگیرنا م زما د ر بمن که بیزارم

 

وزین سخن مکن ای مدعی پریشا نم

 

زن هـوسـکدهء شـهــوت تب آ لود م

خوشم که امشبت ای دوست با ز مهما نم

 

بــیـا و کـا م بـگـیــر از لـبــان و آغــوشــم

 

که تــنگــنــای هـــوس بــوده د یــن و ا یما نم

 

شــهر تــا مــپـره کــشـور فـنــلانــد

 

 

 

نــا لـهء بی انـــتــهـــا

 

زبهر آمدن عید ار چه خرسندم

 

ازان به بودن چند روز روزه پابندم

 

چه حاصلم بود این عید جامهء نو نیست

 

و شاد نیست زبیداد فقر فر زندم

 

حکایتیست به نابود سفرهء افطار

 

زدرد بی خبران بهر خویش میخندم

 

گدای هدیه ستانم غریب غربت غم

 

که وتر روزه بود تعنهء خدا وندم

 

به همتی که مرا از گدائیم ننگ است

 

بدست کوتهء خواهش همیشه در بندم

 

صلات وروزهء ما از کجا قضا دارد

 

که حکم شرع تو زا هد همی دهد پندم

 

بگو به روزه برو عیدرا بگو که میا

 

که رفت وآمد شانرا به خویش نپسندم

 

نماز عید سزا وار روزه داران است

 

جنازه ام بگذارید زنده هر چندم

 

19 ماه روزه مطابق 1/10/2007 شهر تامپره کشور فنلاند


September 30th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان